Oswoić DDA
*
Klaudia: Wpakowałam się w związek z DDA i jestem tego świadoma. Wybrałam ciężką pracę, ale… kocham męża za to, że jest. Jaki jest. Bo poza problemami i wszelkimi dysfunkcjami, jest dobrym człowiekiem. Uwielbiam gdy co wieczór kładzie się obok, mocno mnie przytula i czeka aż zasnę. To moment , kiedy czuję się bezgranicznie kochana, bezpieczna i szczęśliwa.
Magda: Wiem, że jak on mówi, że mnie kocha to jest to naprawdę autentyczne, a nie oklepane. Jest szczery do bólu.
Klaudia: Ufam mu. Jest uczciwy i lojalny. Nie boję się o inne kobiety.
Karina: Lubię wyzwania. Gdybym nie to już dawno bym z tego wszystkiego zrezygnowała. Poza tym jestem lubię pomagać ludziom. Dopiero niedawno uwierzyłam że może rzeczywiście coś z tego związku będzie. Jesteśmy razem od czterech lat, a dopiero od sześciu miesięcy nam się układa.
Magda: To, że on boi się słowa zobowiązanie traktuję jako coś dziecinnego, wiem, że to jest jakaś jego ułomność. Kocham go. On mnie też. Liczą się uczucia, emocje, a nie to czy on się boi słowa zobowiązanie.
Klaudia: Jak widzę, że uczy się życia z drugą osobą to dodaje mi wiary, że w końcu nam się uda żyć bez DDA. Chciałabym, żeby dorósł… żeby sam podejmował decyzje, wychodził pierwszy z inicjatywą, żeby mnie zaskakiwał. Chciałabym, żeby uwierzył w siebie i wziął się do roboty. Poza tym… nic. Nic bym nie zmieniła. Jest cudowny. Przecież nie jestem idiotką – wyszłam za niego za mąż, nie?
Magda: Akceptuję go takim jaki jest. Nigdy nie podobali mi się grzeczni, ulizani faceci. Tacy są nudni. Kocham go. Chciałabym tylko by skończył terapię. By zostawił swój bagaż w gabinecie.
Klaudia: Nie wiem, czy chcę mieć dziecko. Na razie drugie w domu do szczęścia nam nie potrzebne.
Imiona bohaterek tekstu zostały zmienione.
Typowe cechy DDA (za: Janet. K. Woititz „Dorosłe dzieci alkoholików” )
- Dorosłe dzieci alkoholików muszą domyślać się, jakie zachowanie jest normalne.
- Dorosłe dzieci alkoholików mają trudności z przeprowadzeniem swoich zamiarów od początku do końca.
- Dorosłe dzieci alkoholików kłamią, gdy równie łatwo byłoby powiedzieć prawdę.
- Dorosłe dzieci alkoholików oceniają siebie bezlitośnie.
- Dorosłym dzieciom alkoholików trudno się bawić i przeżywać radość.
- Dorosłe dzieci alkoholików traktują siebie bardzo serio.
- Dorosłym dzieciom alkoholików trudno nawiązywać bliskie kontakty.
- Dorosłe dzieci alkoholików przesadnie reagują na zmiany, nad którymi nie mają kontroli.
- Dorosłe dzieci alkoholików ustawicznie poszukują uznania i potwierdzenia.
- Dorosłe dzieci alkoholików myślą, że różnią się od innych.
- Dorosłe dzieci alkoholików są albo nadmiernie odpowiedzialne, albo nadmiernie nieodpowiedzialne.
- Dorosłe dzieci alkoholików są lojalne do ostateczności, nawet w obliczu dowodów, że druga strona nie zasługuje na lojalność.
- Dorosłe dzieci alkoholików są impulsywne. Mają tendencję poddawania się biegowi zdarzeń bez poważnego rozważenia innych alternatywnych zachowań czy możliwych konsekwencji. Ta impulsywność wiedzie do zagubienia, niechęci do siebie i utraty kontroli nad otoczeniem. Ponadto zużywają nadmierną ilość energii na „uprzątanie” tego bałaganu.