Kapelusze wychodzą z podziemia

 *

Zanim jednak namieszała w lokalnym show biznesie po powrocie do Polski w 2008 roku, po 11 latach życia w Wielkiej Brytanii, zarejestrowała się jako bezrobotna. Wróciła do rodzinnego Nakła w ciąży, w piątym miesiącu. W wieku 36 lat. W odmiennym stanie i odmieniona, bo jak mówi, kapelusze zmieniły jej życie.

-Z dziewczyny, która nie wie czego chce zaczęłam się czymś pasjonować. Gdy zaczęłam uczyć się w Anglii modniarstwa nie mogłam przestać robić kapeluszy. I nie mogłam przestać o nich myśleć: widziałam piórko, koralik i zastanawiałam się co mogłabym z tym zrobić, jak ozdobić kapelusz.

I okazało się, że to jest taka pasja, która ją niesie. – Zauważyłam, że kiedy zaczęłam mówić o kapeluszach przestałam się bać odezwać. I że mogę opowiadać o nich każdemu. Tak jest do dziś. Przełamałam coś w sobie. Modniarstwo mi w tym pomogło.

Tłumaczy to tak: -To jak z przymierzaniem kapelusza. Kobieta staje przed lustrem i taka natura strojnisi wychodzi. Ze mnie przy kapeluszach wyszła pewność siebie. I dostałam w życiu skrzydeł. Dziś wiem, że wszystko się może w moim życiu zdarzyć, ale nigdy nie przestanę robić kapeluszy.

 *

W Anglii wszystkie pieniądze wydawała na modniarstwo. Do Katty Janneh chodziła 2 lata, do Rose Cory rok. -Katty stała nad nami i mówiła: -No paniusiu, potrafisz. Motywowała nas do lepszej pracy. Nie żeby tylko robić, by zrobić. Od Rose nauczyłam się z kolei nowych ściegów.
Dwie szkoły bardzo się przydały, bo dziś, gdy – jak mówi jest szał na kapelusze po ślubie Kate i Williama, umie zrobić toczek na ślub, covery kapeluszy Anny Jantar na scenę i fascynator dla licealistki z Nakła na zwykłą randkę. Jej pracownia, jak mówi porównując te dwie angielskie szkoły, jest dziś pośrodku, in the middle.