Guzikowe historie

 *

Jacek Rutkowski: -Guziki są jak biblioteka. Każdy guzik niesie ze sobą jakąś historię. I każdy to inna opowieść. O guście, czy namiętności danej osoby. O jej losach. Zanim zacząłem je zbierać mało wiedziałem o guzikach i o ludziach. Dziś wiem więcej. O tym kto ma w Polsce poczucie humoru, a komu go brakuje. Kto oderwie guzik od koszuli i go z uśmiechem podaruje, a kto potraktuje to jako element utraty elementu garderoby.

*

W Muzeum Guzików znajduje się guzik Lecha Wałęsy od togi, w której przyjmował tytuł honoris causa w Honolulu, guzik gen. Jaruzelskiego od munduru, w którym ogłosił stan wojenny, czy guzik papieża Jana Pawła II. Strzeże go guzik Szwajcara ze straży papieskiej, który kiedy usłyszał, że papieski guzik z Watykanu ma znaleźć się w muzeum postanowił przekazać też swój guzik, by go strzegł.
Najwięcej jest guzików polskich, są też zagraniczne. Jacek Rutkowski: -Najfajniejsze są takie guziki, których się nie spodziewamy. Na przykład listonosz przyniósł ostatnio guzik od Grzegorza Turnaua. O guzik Wandy Chotomskiej postarała się jakaś dziewczynka. I nam przysłała. Nie mam niestety guzika Dalajlamy, bo jak odpisał jego sekretarz, Dalajlama nie nosi niczego z guzikami.

  *

Zdarza się, że guziki się spotykają, a potem ludzie się spotykają. W 2005 roku polska harfistka Liliana Osses Adams, mieszkająca od dawna w Kalifornii odwiedziła witrynę Muzeum Guzików. Obok swojego guzika zauważyła, spięte łańcuszkiem metalowe guziki od stroju pułkownika Krzysztofa Dowgirda, głównego bohatera serialu „Czarne chmury” (1973 r.)

I uświadomiła sobie, że eksponat należał do jej przyjaciela, aktora Leonarda Pietraszaka, z którym urwał jej się kontakt w 1970 roku. Jacek Rutkowski: -Na prośbę Liliany rozpocząłem poszukiwania jej przyjaciela z dawnych lat. Leonard Pietraszak grał wówczas w Teatrze Ateneum. Pierwsze listy, o tym co wydarzyło się u nich w tym czasie w życiu, wymieniali via Muzeum Guzików.